–A– aar: eğer aar: ağır aba: abla Acer:Yeni Adozel : Adı güzel Ağa : Baba Ağca:Beyaz Ağnanmak: eşeğin yatıp yuvarlanması ahseriye: ekseriye Ahraz: Sağır Dilsiz aladdirig: elektirik alaf: alev, ateş āle–: eğlemek aralaş–: ayırmak arhaba: akraba Asbap:Elbise āşam: akşam āşamece: akşama kadar aşāsı: aşağısı ataş: ateş Avrat : Hanım ayah yolu: tuvalet ayle: aile azzıh: azık, yiyecek –B– Baba yiyesice: Sinirlenilen çocuğa söylenen söz Bahale :Bakar mısın bahır basması: bakır basması, bölgeye ait bir tedavi şekli Balak : Manda yavrusu baldırcan: patlıcan bāñ–: beğenmek, Banak : yufka ile yapılan lokma Barnah: Parmak Bayaktan : az önce belle–: öğrenmek, b.ledim: öğrendim beyhüdar ol–: ömrü uzun olmak Bıldır : Geçen yıl Bıyıl : bu sene bibi: hala, babanın kardeşi Bi Elçim:Bir Avuç biyol: bir kere bodu: kaz boon: bu gün Boğör : Yan taraf Bosdan : Kavun, karpuz, bahçe Buyma:Çok Üşüme bürük: çarşaf, örtü –C– Camız : Erkek manda cerek: kalın tahta ceyran: elektrik cılbah: çıplak Çimbarlanmak: Esneyerek sallanmak cıncıh: cam Cırnaklamak : Tırmalamak comba: acemi, çaylak çuluh: hindi cuvara: sigara Cücük : Civciv –Ç– çabıt: bez parçaları çalma: üzümden yapılan reçel çayla–: çay vermek çemkir–: surat asmak, çıbıhla–: çubuklamak Çıhı:Küçük bez parçasına birşeyler koyup bağlamak çimmek–: yıkanmak Çinik :Tahıl ölçegi(yaklaşık 8 kğ) Çitlek:Çekirdek Çodürümçüş : Tahteravalli çölmek: çömlek –D– daarmen: değirmen dā–: değmek deal: değil dek gel–: denk gelmek Dene: Tane Depik: Tekme Dibek : Buğday ezmek için kullanılan taş did–: ayırmak, yıpratmak dil: anahtar diir diir ol–: Bir yüzeyde kabartı şeklinde olmak diñel–: ayakta durmak direş–: inatlaşmak diyne–: dinlemek dıh–: sokmak (işe dıhdı) almak doo–: dövmek Dombalah aşmak: Takla atmak don: giysi Dölek: Dosdoğru Dur Dulda: Rüzgar değmeyen kuytu yer Duluk: Kulak altı(Favori) düun: düğün Düve: Bir yaşındaki dişi dana –E– ecik: azıcık ellaan: leğen Elbiz : Örümcek Ellaham : Sanırım, sanki Ellik: Eldiven Emi: Tamam mı? Emmi : Amca Enik : Köpek yavrusu Erinmek : yapmak istememek eşgi: ekşi eşgili: Bölgeye ait hamur işleri Essahtan : Sahiden, gerçekten Essah mı: doğrumu Sahimi ever:evlendirmek Eyce:Çok Güzel –G– Gandırmah: Aldatmak Gangal: Dikenli,yenilebilir bir bitki ġaribsemek: özlemek Gatık : Ayran ġatırdırnaa: katırtırnağı bir çeşit çiçek ġarayavşanı: Bölgeye ait bir ot cinsi ġavla–: kavlamak ġavır–: kavurmak ġạvur: yabancı Geçgere : dört kollu taşıyıcı Gever : Tarla içindeki su yolu ġımraş–: kıpırdamak giçişmek: kaşınmak ġobel: genç oğlan delikanlı gocuñmak: alınmak gōde: govde Godek: kısa olan Gonşu: komşu Gonüm :Gönlüm Goruk : Olgunlaşmamış üzüm goüs: göğüs goynek: gömlek ġozel: güzel ġubarmak: kabarmak, büyüklenmek guççük: küçük gütmek: otlatmak ġufa: kova gumpir: patates Gunnamak : Doğurmak ġurbe: gübre Guşene : Büyük tencere ġuvermek: bırakmak, salmak –H– Haggat :Hakikaten haşlıh: harçlık haşat etmek: zarar vermek, yıpratmak Hee: Evet hedayeli: hediyeli Hedik : Bugdayın haşlanmış hali. Bugdayın bulgur olmadan bir önceki hali hele–: söylemek, konuşmak helke: su taşınan metal kap herk: tarlanın sürülmesi Herslenmek : Sinirlenmek heç: hiç horanta: ailedeki kişiler hindi: şimdi hırtlak: gırtlak huvardalıh: hovardalık –I– ıh–: çökmek ıramazan: ramazan | –İ– ibdille: öncelikle ice: iyice ii: iyi İlaan : Büyük leğen ilaha: İlahi İlahne: lahana ilisdir: süzgeç, kevgir inne: iğne ipti: önce iraat: rahat irkek: erkek irezil: rezil işlik: içlik İyağ : kaburga kemiği –K– kaat: kağıt Kakıç : Zora gidecek söz kele: seslenme edatı Kelem : Lahana Kepenek : kelebek Kirmen : Ham yünü ip yapan bir alet kosnü: köstebek kosnü ocā: hastalığın tedavi edildiği yer koy: köy Kötelemek : Atmak ķullap: lakap kis: bir toprak çeşidi –L– lalek : Leylek lomen: Numan löbet: nöbet –M– mahat: makat, oturulan tahta oturak malamat: rezil etmek Mazarat : Yaramaz māsimek–: önemsemek mārim: meğer Mıh: Çivi mıhdar: muhtar mırat: murat milek : Çamur, balçık mintan: gömlek giysi misir: mısır miyva: meyve müzümsüz: luzumsuz –N– Nacak : küçük kazma Nalları dikmek: ölmek naşaal: ne şekilde nebim: ne bileyim Neşalsın?:Ne Haldesin ? Nodul : ucu çivili sopa Nörüyon : ne yapıyorsun –O– ohul: okul ol: oğul onan sona: ondan sonra onar: onlar osüzük: öksüzüz osun: olsun –Ö– öle: öyle Öledaal mi? : Öyle değil mi? öndüç: ödünç Öpçelenmek : şımarmak ötā: öteki öteaaçe: karşı taraf –P– pahla: bakla Pantul: Pantolon palta: balta Patos : Bugday saplarını saman haline getiren alet pendir: peynir Peşkir: havlu pisiklet: bisiklet Pinnik : Kümes Pıçah:Bıçak Pörtekel: portakal –R– ramatlıh: rahmetlik –S– sā: sağ, hayatta saab ol–: sahip olmak Saho: Ceket sañısız: düşüncesiz, sorumsuz seer: sefer selbes: serbest sıır: sığır Sıracalı : Kötü pis, pasaklı sini: tepsi Sitil: Küçük Kova sona: sonra soomek: Sövme, küfür sood: yüzünü asmak souh: soğuk Sumsuk : Yumruk suvan: soğan suvatla–: ovmak –Ş– Şemşamer: Ayçiçegi,çekirdek şıvġa: yaş çubuk şikaat: şikayet şilte: yatak içi –T– tala–: ateşe tutmak, tavlamak tas: su içilen kap Tavatır: Çok Güzel tavlamak: ısıtmak, ateşe tutmak telezon: televizyon temelli: sürekli, tamamen tınġırdatmak: çalmak, Tomatis: Domates topahla–: topaklamak toplu: pencere Tummak : suya dalmak tükan: dükkan –U– Urelüün : Önceki gün urġan: ip, halat Uruplağa :Tahıl ölçü birimi(Yaklaşık 4 kg) –Ü– üccüz: üç yüz –V– Verep : Yokuş –Y– yadırġı: yabancı yaab: Yakup yenikle–: tekrarlamak yelig–: düzgün durmamak Yelikmek : Çocuklarin yaramazlık yapması yien: yeğen Yiğni:Hafif yimi: yirmi sayı Yudu :Yıkadı yuha: yufka, ince yuharı: yukarı Yunak : Yıkanılan ve çamaşır yıkanan yer yusek: yüksek yul–: yıkamak yuvallah: yuvarlak yülü–: sakal için kazımak kesmek –Z– zabanan: sabahleyin Zahar ki: Her halde, sanırım, gibi, galiba zahmeri: zemheri ayı, bölge ağzında kış Zehen : Demir yemek kabı zoruh–: zorlamaka zopa: sopa zoytarı: soytarı zöhre: Zehra zöhür: sahur |
